Het was een zaterdagochtend in april. Echt inspectieweer was het nou ook weer niet. Maar ja, je zit vast aan die zaterdagochtend hè. Ik deed een inzicht op dat ik in mijn herinnering tot op heden nog niet zo sterk ervaren had, alhoewel het allicht niet nieuw was voor me, en adjudant Rob kwam op de proppen met een echte ‘life hack’ om de moer te merken. Lees verder!
Een van de volken waarmee deze beginnerscursus van wal stak, was vorig jaar een broedafleggertje, dat met veel moed, beleid en trouw uitgroeide tot een zesramer. Ik kreeg het volk van Ben uit de Betuwe. (Bedankt, Ben!) Het zat in een piepschuimen kastje, waardoor het al gauw duidelijk was dat het volkje gevoerd moest worden. Ik hing het half maart over in een tienramer, met twee dikke zware voerramen aan weerszijden.
Toen we half april dit volk gingen inspecteren, was het tijd voor de honingbak: het broednest was al zes ramen groot en de ramen twee en negen werden druk uitgebouwd. Totdat cursist Pieter opmerkt dat de voedselvoorraad wel erg zunig was. Ik vraag me af of het me zonder Pieters beginnersblik opgevallen was, zo gewend als ik ben aan overdaad in deze tijd van het jaar! Die twee dikke zware kantramen waren namelijk leeggevreten. Gauw twee nieuwe dikke zware ramen teruggehangen, want april was tot dan toe nogal guur verlopen, getuige het voerverbruik!, en de definitieve omslag van het weer liet nog even op zich wachten. Gewoonlijk verwíjder ik voer in deze tijd, maar dit keer was het dus omgekeerd.
Life hack!
De beginnerscursussen worden telkens bijgewoond door Erwin uit Apeldoorn, die op zijn beurt de lerarencursus volgt en in dat kader bij mij stage loopt. Ik had hem via de mail al eens gevraagd hoe je beginners moeren zou kunnen laten merken. Zijn daarvoor geen trucjes in omloop?, zo vroeg ik hem. Niet dat Erwin wist en ik dus ook niet. Maar de tweede praktijkles was de eerste met adjudant Rob, de man die zo nu en dan zijn neus om de hoek steekt bij de cursussen om te kijken of ik er geen zootje van maak. Of ik geen imkersjacks in de fik steek of moeren in het gras laat vallen – ergens in de verte klinkt bulderend gelach.
Rob adviseerde om het probleem op te lossen met een merkkooitje en een theelepeltje. Zoek de moer op (dûh). Leg het raam met de moer erop plat neer, of op een klosje, zodat je geen bijen plet. Hou het buisje van de merkkooi boven de moer en schep haar naar binnen met een theelepeltje. Dat ik dat niet eerder had bedacht. Je zou het volgens mij zelfs kunnen doen met handschoenen aan.